Śniadanie podano.

 

Zaniemówiłam. Dosłownie. Ku uciesze dzieci i męża. Kiedy próbowałam zawołać dzieci do łazienki na wieczorną kąpiel wydałam z siebie ledwie żałosny dźwięk. Kiedy zadzwoniła do mnie koleżanka, sama stwierdziła, że "o, chyba nie możesz rozmawiać, zadzwonię później". Teściowa cztery razy powtarzała: halo, halo... i w końcu skomentowała do teścia: coś chyba nie łączy. A ja tam po drugiej stronie słuchawki krzyczałam przecież: halo, jestem!!! Znaczy zapalenie krtani mam to i "krzyczałam" jak mogłam :)  

Na szczęście jest weekend, pomilczę z przyjemnością. Zjem dobre śniadanie. Bajgle zamroziłam i będą na jutro jak znalazł. Nie mam co prawda łososia ani awokado, ale jajeczko w koszulce wynagrodzi wszystko. Odzwyczaiłam się od śniadań słodkich, uzależniłam się za to od pomidorów, których kiedyś szczerze nienawidziłam (tak jak Hania teraz). Wieczorem wypiję herbatę z cytryną i miodem. Nie będę krzyczeć na dzieci, choćbym nawet chciała.  Poukładam puzzle, rozpracuję w końcu schemat jak zrobić dywanik na szydełku, bo na razie wychodzi mi albo wklęsły albo wypukły :) 

Składniki:

• bajgle (lub inne pieczywo) 
• serek śmietankowy do smarowania 
• rukola lub świeży szpinak 
• wędzony łosoś
• awokado
• ½ łyżeczki masła

Przygotowanie:

1. Bajgla lub bułkę przekrawamy na pół. Na patelni topimy masło i podsmażamy bułkę od strony wewnętrznej, czyli tej "miąższowej". Takie trudno słowo ;)
2. Dolną podpieczoną część pieczywa smarujemy serkiem, nakładamy rukolę, łososia i pokrojone awokado. 
3. Przykrywamy drugą polówką bajgla. 
4. Zajadamy chrupiącą kanapkę :) 
5. Smacznego!