Blok czekoladowy (czekoladopodobny)

Blok czekoladowy, kakaowy czy czekoladopodobny.  Kojarzy się nam tylko z jednym - z rarytasem z czasów beztroskiego dzieciństwa w PRLu. Pamiętam jak dziś kolejki do sklepu (jedynego na wsi), bo powiedzieli, że o 10 rzucą kawę. Taką w szarej torebce, ziarnistą. Dziś w takim opakowaniu mogłaby uchodzić za ekskluzywną kawę z upraw ekologicznych :)

Pamiętam kartki, masło, oranżadę z żółtą nalepką i oranżadę w woreczku, cukierki Irysy z makiem, sto złotych z Ludwikiem Waryńskim i pięćset z Tadeuszem Kościuszko. Pewnego dnia za wszystkie swoje oszczędności kupiłam trzy szare torebki czekoladek na wagę. Było ich dobrze ponad kilogram.  Miałam może z 8 lat i nie mówiąc nic nikomu, poszłam do sklepu, wyłożyłam wszystkie pieniądze na ladę i pokazałam palcem, które czekoladki chcę kupić. Sprzedawczyni nie oponowała... Kiedy mój tato zobaczył mnie z tymi czekoladkami w domu, nie mógł uwierzyć własnym oczom. Rodzice zabrali mi wszystkie zakupione czekoladki i co kilka dni dostawałam wydzieloną jedną sztukę. Ich smak pamiętam do dziś, coś jakby michaałkopodobny wyrób w polewie też czekoladopodobnej :)

Przepis na to słodkie wspomnienie dzieciństwa przyszedł do mnie w kopercie. Przyszłam do pracy między świętami Bożego Narodzenie a Nowym Rokiem i na biurku czekała biała koperta, z moim imieniem i nazwiskiem, a w środku kilkanaście skserowanych przepisów, właśnie takich z dzieciństwa. To, że ktoś (wiem kto - dziękuję!) sprawił mi taką niespodziankę, że pomyślał o tym, że może skorzystam... to taka wartość dodana do tego mojego gotowania :)

składniki:

• 1/2 szklanki mleka
• 3/4 szklanki cukru
• 4 płaskie łyżki kakao
• 200 g masła
• 2 szklanki mleka w proszku  (pełnego, nieodtłuszczonego i niegranulowanego)
• ewentualnie kilka kropli ekstraktu waniliowego
• 250 - 300 g herbatników
• 1 lub 2 suche wafle 

można również dodać: orzechy, migdały, kandyzowaną skórkę pomarańczy, rodzynki, żurawinę

Do garnka wlewamy mleko, wsypujemy cukier i doprowadzamy do wrzenia. Dodajemy pokrojone na kawałki masło, a kiedy się rozpuści dosypujemy mleko w proszku, kakao oraz ekstrakt waniliowy. Dokładnie mieszamy drewnianą łyżką. 

Herbatniki łamiemy na małe kawałki, dodajemy i mieszamy. Jeśli masa już stężała na tyle, że nie można jej wymieszać drewnianą łyżką, najlepiej ubrać jednorazowe rękawiczki i połączyć herbatniki (i ewentualnie pozostałe dodatki) z masą rekami. 

Masę możemy przełożyć do foremki keksowej (o długości ok. 18 cm), wyłożonej folią spożywczą. Możemy również uformować z niej rękami prostokąt i ułożyć na suchym waflu i przykryć drugim, a wystające boki przyciąć nożem (jak na zdjęciach). Całość docisnąć z góry.

Wstawiamy do lodówki na co najmniej dwie godziny. Kiedy zastygnie, kroimy na mniejsze kawałki.

Smacznego!