Pieczony kalafior z granatem i migdałami

Kilka osób zauważyło (co mnie bardzo cieszy i motywuje), więcej się dowiedziało, bo z tej radości pochwaliłam się na FB... więc pora najwyższa napisać i tutaj. Od trzech miesięcy staram się dyskretnie pozbyć nieproszonych gości z mojego życia. To takie typy, które pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie, wykorzystują wszystkie słabe punkty, wiedzą kiedy zaatakować i kiedy będą działać skutecznie.

Przychodzą wtedy, kiedy jesteś szczęśliwa i myślisz "jeju, to jest ten czas!". Siadasz na kanapie, masz czas na książkę, dzieci w końcu same się bawią. Żeby było jeszcze milej, otwierasz czekoladę, którą ktoś przyniósł dzieciom, ale oczywiście im nie dasz, już lepiej sama zjesz. Pieczesz, smakujesz, przyjmujesz gości. Pijesz kawę, obowiązkowo z mleczkiem, ale tym takim "do kawy", żadnym innym. Słodzisz, bo gorzka kawa to jakoś nie do końca to... A kiedy jest ci źle, zaczynasz szukać. I szybko znajdujesz.... pocieszycieli w postaci drożdżówek, paluszków, ciasteczek. 

I właśnie wtedy przychodzą. Nie jeden. Przynajmniej kilka, bo nie zdążyłaś się nawet zorientować. Nadprogramowe kilogramy. Im bardziej chcesz się ich pozbyć, tym bardziej wpadasz w błędne koło. Ale od jutro to już na pewno. Chociaż jutro obiad u teściów... no to od poniedziałku. Głodzisz się w ten poniedziałek przez pół dnia, wpadasz do domu i wrzucasz w siebie co popadnie. Łyżeczka nutelli, mało. Lodówka... plaster żółtego sera, kabanos. Trzeba zrobić obiad. Obiad przygotowany, a ty czujesz, że w sumie to jesteś już pełna. Ale obiadu nie zjeść? No przecież trzeba. I jesz, w końcu takie dobre ugotowałaś, mąż chwali. 

Mogłabym tak długo... ten "podmiot liryczny" to oczywiście ja sama. Do momentu kiedy waga zaczęła do mnie krzyczeć. Zmieniłam bardzo dużo i bardzo skutecznie. Jestem silna jak nigdy wcześniej! Schudłam 8 kg i do tego wszystkiego dostałam mały bonus w postaci przenosin miejsca pracy. Dzięki temu chodzę ok. 5 km dziennie zamiast jeździć samochodem czy miejskim 'empekiem" :)

O tym co jem i jak jem napiszę innym razem. Nie stosuję drastycznych diet, bo się do nich nie nadaję. Słodkich przepisów na blogu jednak nie zabraknie :) Blok czekoladowy, kokosanki i ciasto 3Bit ciągle czekają, aż znajdę chwilę i napiszę o nich dwa słowa. Tymczasem w weekendy i w tygodniu jest mniej więcej tak jak na zdjęciach poniżej. Granatowo, kalafiorowo i migdałowo! 

składniki:

• 1 mały kalafior
• 2 łyżki oliwy z oliwek
• grubo mielone sól i pieprz ew. dodatkowe przyprawy według gustu 

oraz

• 1 owoc granatu 
• 1/2 szklanki migdałów w płatkach
• listki świeżej melisy, mięty i kolendry 

Migdały w płatkach prażymy na złoty kolor na suchej patelni. Listki melisy, mięty i kolendry myjemy i osuszamy w papierowym ręczniku.

Kalafiora oczyszczamy, dzielimy na różyczki, myjemy i osuszamy. Różyczki kroimy w plastry (jak płaskie drzewka). Blaszkę wykładamy papierem do pieczenia i układamy na niej kawałki kalafiora. Skrapiamy oliwą z oliwek, przyprawiamy solą i pierzem. Wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 190 stopni i pieczemy ok. 30 minut. Kalafior powinien lekko się przyrumienić. 

Gorące cząstki przekładamy do miski lub na talerz, posypujemy prażonymi płatkami migdałów i pestkami granata. Dodajemy świeże zioła. 

Smacznego!