Pavlova z kremem truskawkowym. Sześć lat ma Hania, trzy lata ma blog.

Jak co roku, razem z Hanią obchodzimy podwójne święto. Hania skończyła właśnie 6 lat, a blog skończył lata trzy. Jest więc zaledwie rok starszy od Franka a trzy lata młodszy od Hani. I jak zwykle, co roku przy tej okazji, stawiam sobie pytanie: jak będzie wyglądał kolejny rok i co w tym czasie się wydarzy. 

Na pewno chciałabym jednego - kontynuacji tego, co jest. Niczego więcej nam nie trzeba. Nauczyłam się doceniać to co mam, nie porównywać się z innymi, nie zawyżać niewidzialnych poprzeczek, nie uszczęśliwiać ludzi na siłę, nie szukać dziury w całym. Iść swoją drogą, nie wchodząc innym w paradę. I nie pozwolić się zepchać z własnej ścieżki.

Mam taką traumę z dzieciństwa.... Kiedy miałam 7 lat, tata zabrał mnie na wycieczkę do Warszawy. Był cały autokar ludzi, a w autokarze również moja ciocia z wujkiem i kuzynostwo.  I z całej wycieczki, oprócz Pałacu w Wilanowie i Syrenki Warszawskiej, zapamiętałam ciągłe upominanie mnie przez ciocię, że dorosłym się nie przerywa, kiedy rozmawiają. Utkwiło mi to tak bardzo w pamięci, że mając później lat 15 i 18, bałam się wtrącić w jakąkolwiek rozmowę. Ba, mając 20 lat i podejmując pierwszą pracę w życiu, dalej miałam obawy, czy można tak po prostu wtrącić się do rozmowy, a już nie daj Boże wypowiedzieć swoje zdanie na głos. 

Sama dziś łapię się na wypowiedzianych słowach które mogą zapaść dzieciom głęboko w pamięć. Na pewno nadużywam słowa ZARAZ i CISZEJ! I jeśli mogę sobie czegokolwiek życzyć, to cierpliwości i wyrozumiałości w tej kwestii. Żeby moje dzieci miały więcej odwagi i poczucie własnej wartości.

Zapraszam na urodzinową bezę :)

beza:

• 6 białek
• 240 g cukru
• 1 łyżeczka maki ziemniaczanej
• 1 łyżeczka octu winnego

Białka ubijamy na sztywną pianę. Powoli dosypujemy cukier i ubijamy, aż nie będzie "zgrzytał". Pod koniec ubijania dodajemy mąkę ziemniaczaną i łyżeczkę octu. Blaszkę wykładamy papierem do pieczenia. Na papierze rysujemy okrąg, najlepiej od głębokiego talerza (średnica 22 cm). Wykładamy na niego masę białkową. Możemy całość wyrównać lub boki zrobić wyższe, a środek niższy, tak jak na zdjęciu. Dodatkowo boki możemy "wyciągnąć" nożem lub plastikową szpatułką. Wstawiamy do nagrzanego do 160 stopni piekarnika i po 5 minutach przykręcamy temperaturę do 130 stopni. Pieczemy 2 godziny i studzimy w uchylonym piekarniku.

krem:

• 150 ml śmietany kremówki
• 250 g mascarpone
• 3 łyżki cukru pudru
• 2 płaskie łyżeczki żelatyny
• truskawki

Schłodzoną śmietanę kremówkę ubijamy z cukrem pudrem, a następnie łączymy z mascarpone. Żelatynę moczymy w 1 łyżce zimnej wody przez kilka minut, a następnie zalewamy łyżką gorącej. Mieszamy, aż całkowicie się rozpuści. Ubijamy jeszcze chwilkę i dodajemy kilka zmiksowanych truskawek.

Schłodzony krem i truskawki wykładamy na bezę  tuż przed podaniem.

Smacznego!