Ciasto bananowe z amarantusem i mascarpone

Kiedy kupiłam pierwszą formę do wypieku muffinek,
upiekłam w niej jak łatwo się domyślić - pierwsze babeczki.
Wybrałam bananowe.

Nie pamiętam dziś dokładnego przepisu na nie, ba! w ogóle go nie pamiętam. Za to doskonale pamiętam, że ta kulinarna porażka wyleczyła mnie na lata z ciast pieczonych z dodatkiem bananów.

Do czasu :) Do czasu, kiedy Mela z bloga Pierwsze primo
poprosiła mnie o upieczenie tortu dla swojej córeczki na roczek.
Był tylko jeden warunek - tort miał być bez białek.
I jak tu upiec biszkopt bez białek??? Jakie ciasto wymyślić?
Doświadczenia z alergiami pokarmowymi nie mam żadnego, poprosiłam więc o radę Patyskę, autorkę Smakołyków Alergika. A ona poleciła mi właśnie ciasto bananowe...

I od tej pory ja z tym ciastem się nie rozstaję!
Ono pachnie, smakuje i robi się samo! 
W dodatku przekrawa się na krążki o wiele łatwiej niż biszkopt. Same plusy :)

Upiekłam je również na dzisiaj :) Ciasto bananowe znów będzie tortem! Tym razem na roczek Franka. 

Jako matka zakochana w synu po uszy i bez pamięci, muszę, muszę dwa słowa o nim napisać :) 

Kocham ponad wszystko ten czas, który mamy tylko dla siebie. 

Franek jest pędzącym przed siebie na oślep łobuziakiem, ma piękny głos, kiedy mówi to swoje DA DA albo ATI do słuchawki, nie boi się nikogo i niczego. Uwielbia się przepychać, przeciskać, włazić na schody, otwierać drzwi zamrażarki i przytykać łapki do zimnych szuflad, mówiąc przy tym z podziwem "ooooo". Podchodzi też do piekarnika i wie, że jest "hrrrr". Ale, że już koza jest "hrrrr" nie potrafi zrozumieć ;) Musieliśmy wcześniej zakończyć sezon grzewczy, bo Franczesław kozie nie odpuszczał. A do nieszczęście niewiele trzeba. Zastawiliśmy kozę łóżeczkiem turystycznym. Ale co z tego. Młody łóżeczko odsuwał jedną ręka... I ostatnio mój mąż  to łóżeczko do kozy przywiązał skakanką. Skutkuje to tym, że zamiast ataku na kozę, dwa razy częściej następuje atak na schody :) 

A ja patrzę na to, biegam jak szalona za Frankiem, złoszczę się nieraz, ale nie zamieniłabym tych chwil na żadne inne. Uwielbiam, kiedy dosypiamy sobie razem po obiedzie. Kiedy rano paca mnie łapką po buzi i mówi "mama".  I choć ciężko podnieść powieki, to jedno słowo, uśmiech jeden wystarczy. Uwielbiam jak przytula lalki, jak sam coś je i dzieli się tym ze mną. Jak płacze i po pocieszenie wdrapuje się na moje kolana. Bardzo, bardzo się cieszę, że podjęłam decyzję o pozostaniu z Frankiem w domu. Z Haneczką byłam tylko pięć miesięcy i widzę, ile cudownych pięknych mnie ominęło. 

Wracając do ciasta...

Piekę je już na pamięć i na skróty. 

Po oryginalny przepis zapraszam do Patyski, tam znajdziecie również porady, jak upiec to ciasto dla alergika.

Do tej wersji dodałam mąkę z amarantusa (drobno mieloną, nie poping). O właściwościach amarantusa już kiedyś pisałam tutaj. Mąka do najsmaczniejszych nie należy, ma ziemisty posmak, ale dodana pół na pół z mąką pszenną sprawia, że ciasto jest i smaczne, i zdrowe. Zerknijcie na składniki, Takie ciasta można na okrągło :) 

• 120 g mąki pszennej
• 120 g mąki z amarantusa
• 160 g cukru trzcinowego
• 2 jajka
• 2 banany
• 2 płaskie łyżeczki sody
• szczypta soli
• 130 ml oleju
• ew. rodzynki 

Jajka ucieramy z cukrem na puszystą masę, dodajemy olej i rozgniecione banany. Miksujemy chwilę na wysokich obrotach. Dodajemy mąkę, sodę i sól. Mieszamy razem na wolniejszych obrotach lub za pomocą drewnianej łyżki. Na końcu dodajemy rodzynki. Formę smarujemy masłem i posypujemy bułką tartą, wlewamy ciasto i pieczemy w 150 st. z termoobiegiem przez ok. 60 minut. Po 45 minutach sprawdzamy patyczkiem. 

krem:

• 125 g mascarpone
• 3 łyżki cukru pudru

Mascarpone ucieramy z cukrem pudrem i przekładamy upieczone i ostudzone ciasto.  

Smacznego!